تبدیل تستوسترون به DHT (دی هیدرو تستوسترون)

در برخی از بافت ها نظیر پروستات، پوست سر و بدن، کبد و قسمت هایی از دستگاه عصبی مرکزی، تستوسترون ابتدا بایستی توسط آنزیم مربوطه (5 – آلفا ردوکتاز) به دی هیدرو تستوسترون (DHT) یا دی هیدرو اپی اندرسترون (DHEA) تبدیل شود. DHT هورمونی است که 3 الى 4 برابر قوی تر از تستوسترون عمل می کند و همین مسئله باعث شده است، DHT را قوی ترین استروئیدی که به طور طبیعی در بدن ساخته می شود خطاب کنیم.

اهمیت تبدیل تستوسترون به DHT در این است که با چنین تغییری، گیرنده آندروژنی به آسانی می تواند با استروئید حاصل شده پیوند برقرار کند. چرا که تستوسترون در شرایط عادی نمی تواند به این شکل ظاهر شود و اگر این تبدیلات صورت نپذیرد تنها مقدار کمی تستوسترون می تواند به سمت گیرنده های آندروژنی جاری شده و با آن ارتباط برقرار کند. نتیجه آن که از پیوند دی هیدرو تستوسترون و گیرنده آندرژنی، عملا فرم فعال آندروژن پدید می آید.

تقویت بیش از حد اثرات تستوسترون به همان میزان که می تواند دارای تاثیرات مثبت باشد، تاثیرات مخربی از خود بر جای می گذارد (این اثرات در مناطقی که تراکم آنزیم مبدل تستوسترون به DHT بیش تر است بارزتر است). به عنوان مثال، فعالیت دی هیدرو تستوسترون در غدد مولد چربی، باعث ایجاد آکنه می شود یا این که تجمع این ماده در پوست سر می تواند سبب تشدید ریزش مو شود و رویش موهای زائد در نواحی باده شده را گسترش دهد، با این حال هنوز عده ای از ورزشکاران به غلط تصور می کنند DHT عاری از عوارض می باشد و روی گردان از اثرات منفی آن به اثرات مثبت آن که از آن دسته می توان به سازماندهی و بهبود عملکرد دستگاه عصبی مرکزی اشاره کرد، دل خوش کرده اند.