عوامل موثر در تفکیک عضلات

تیپ بدنی

نوع تیپ بدنی شما پتانسیل ژنتیکی تان را برای اضافه کردن عضله یا چربی نشان می دهد اگر تیپ بدنی باریک و عضلات کوچک (تیپ بدنی اکتومورف )دارید، عضله سازی کمتری خواهید داشت. و در نهایت، شخصی کوچکتر با تیپ بدنی ورزشی (تیپ بدنی مزومورف ) است. احتمالا به بدنسازان سنگین وزن نخواهید رسید، اما با کار سخت در سالن بدنسازی، می توانید بیشتر به فیزیک باریگارد یا ناجی دست یابید.

اگر یک شکل بزرگ و طبیعی دارید که دارای مقدار قابل توجهی چربی بدن (تیپ بدنی اندومورفیک) باشید، شما به راحتی می توانید عضله سازی کنید، اما باید تمرینات هوازی شدید انجام دهید و کالری دریافتی خود را کاهش دهید تا عضلات نمایان شود.

شما ممکن است شکل بدنی اسکیت باز سطح جهانی را به دست نیاورید، اما می توانید عضله چشمگیر و ورزشی یک بازیکن راگبی را به دست آورید. اگر به اندازه کافی شانه های وسیع، کمر و باسن و چربی کمی داشته باشید می توانید تناسب کامل یک یدنساز مسابقه ای را به دست آورید.

ترکیب فیبر عضلانی

شما احتمالا یک ترکیبی از فیبرهای عضلانی تندانقباض (FT )و آهسته (ST ) از توانایی های ورزشی طبیعی خود دارید. اگر تمایل به انجام ورزش هایی هستید که نیاز به قدرت، سرعت و قدرت زیادی دارند، احتمالا نسبت بالای تار FT به تار ST دارید و به نسبت عضلانی تر و سرعت بیشتری دارید.

از سوی دیگر، اگر تمایل به انجام بهتر در فعالیت های استقامتی دارید احتمالا دارای نسبتا بالاتر از تار ST می باشید و کمتر عضلانی و هایپرتروفی می شوند. از آنجایی که فیبرهای عضلانی FT دارای بالاترین ظرفیت برای هیپرتروفی هستند، اگر میزان بالای این تارها را داشته باشید، بیشترین حجم را کسب خواهید کرد.

واحد های حرکتی

آرایش واحدهای حرکتی شما – تعداد فیبرهای عضلانی ای که توسط هر عصب حرکتی فعال می شوند – میزان پیشرفت شما را نیز تعیین می کند. افرادی که تمایل به قدرت و حجم عضلات دارند، احتمالا دارای تعداد بیش از حد متوسط فیبرهای عضلانی در هر واحد حرکتی اند. برای کار یکسان، آنها تولید نیروی بالاتری را نسبت به افراد معمولی تولید می کنند. این یک محرک بزرگ برای رشد عضلات ایجاد می کند.

تعادل هورمونی

تعادل هورمونی نرمال بر سطح عضلانی شما و اینکه چقدر سریع می توانید عضله را اضافه کنید، تأثیر می گذارد اگر به طور طبیعی سطح بالایی از هورمون های آنابولیک مانند تستوسترون و هورمون رشد (GH ) دارید ، به یک برنامه تمرین قدرتی سریع پاسخ می دهید و توده عضلانی بیشتری را در مقایسه با دیگر افراد کسب می کنید.

این موضوع توضیح می دهد که چرا زنان به رغم تمرینات سنگین، به طور کلی هرگز به حجم عضلانی و قدرت مردان نمی رسند، چرا که تنها یک دهم سطح تستوسترون دارند. تنها با استفاده از استروئیدهای آنابولیک آنها می توانند نسبت های مردانه بیشتری به دست آورند.

سطح مایعات میان بافتی

سطوح مایعات بدن خود از عوامل محدود کننده نمایان شدن عضلات است. چنانچه شما درصد چربی فوق العاده پایینی داشته باشید اما سطوح مایعات بدن شما بسیار بالا باشد طبیعتا به کات عضلانی دست نخواهید یافت.